پمپئی

شهر سوخته ایتالیایی

بازدید از باقیمانده‌های شهر تاریخی و باستانی «پمپئی» در دهانه رود «سارنو» واقع در خلیج ناپل ایتالیا، توصیه  برای کسانی است که دیدار از مناطق تاریخی و گردشگری جهان را در برنامه‌های زندگی خود قرار داده‌اند.

اطلاعات دقیقی در خصوص شهر تاریخی پمپئی وجود ندارد؛ حتی معنی نام آن نیز مشخص نشده اما آنچه درباره این شهر به اثبات رسیده، قدمت آن است که به قرن هشتم قبل از میلاد می‌رسد. 

این شهر را قومی به نام «اوسی» که در مرکز ایتالیا می‌زیسته‌اند بنا کرده‌اند که اتفاقا قرارگرفتن در موقعیت منحصربه‌فرد جغرافیایی در خلیج ناپل، آن را به محلی برای عبورومرور دریانوردان یونانی و فنیقی تبدیل کرده بود؛ به طوری که پس از مدتی این شهر، گذرگاهی مهم برای کالاهایی شد که از دریا وارد و سپس به رم یا ایتالیا فرستاده می‌شد. 

شهر تاریخی پمپئی یک بار در سال62میلادی به واسطه وقوع زمین‌لرزه ویران شد اما تا سال79میلادی مجددا بازسازی شد که در همین سال، فوران آتشفشان قله «وزوو» شهر را برای همیشه در کام خود فرو برد.

شناسایی و کشف شهر «هرکولانیوم» که در مجاورت شهر باستانی پمپئی قرار داشت، مقدمه‌ای شد تا این شهر تاریخی نیز پس از سال‌ها از زیر لایه‌های ضخیم خاکستر به بیرون رانده شود.

محل گردهمایی‌ها، گرمابه‌ها، بسیاری از خانه‌ها و برخی ویلاهای این شهر تاریخی به طور کامل و دست‌نخورده از دل خاکبرداری‌ها بیرون آمد و همین امر موجب شد تا باستان‌شناسان، شهر پمپئی را تنها شهر باستانی که نقشه توپوگرافیک آن - بدون هیچ دست‌خوردگی - سالم مانده، اعلام کنند.

خیابان‌های شهر بر اساس سنت اصیل رومی‌ها در خطوط مستقیم‌ و به طور شبکه‌ای ایجاد شده ‌است. این خیابان‌ها با سنگ‌های چندضلعی فرش شده‌ و دو طرف آنها را انبوهی از خانه‌ها و فروشگاه‌ها فراگرفته‌ است.

این شهر تاریخی که برخی معتقدند ریشه نام آن از واژه یونانی «پمپو» یا واژه اوسکانی «پمپه» گرفته شده، هنگام وقوع آتشفشان، حدود 20هزار نفر جمعیت داشته و مملو از ویلاهایی بوده که رومی‌ها برای استفاده از اوقات فراغت خود، آنها را بنا کرده بودند.
این شهر کوچک باستانی، دیدنی‌های بسیار تاریخی را در خود جای داده که مطمئنا عظمت و شکوه آنها آدمی را به اعجاب وامی‌دارد.

معبد «ونوس» - الهه نگهبان شهر - از جمله این دیدنی‌هاست که البته زمین‌لرزه و آتشفشان، بنای اصلی آن را ویران کرده اما در حال حاضر، این معبد به عنوان یک مکان تاریخی و دینی، در دست بازسازی است. فوروم‌ها یا محل‌های گردهمایی، از جمله مکان‌های دیگری هستند که گردشگران را مجذوب خود می‌کنند. 

فوروم اصلی شهر، قلب سیاست، مذهب و حیات اجتماعی در پمپئی بوده که دورتادور آن را ساختمان‌های عمومی در بر گرفته است. عرض این میدان چهارگوش، 38 و طول آن 142متر است. در ضلع جنوبی این میدان، سکوهایی قابل مشاهده است که زمانی تندیس‌های افراد ثروتمند شهر را روی آنها نصب می‌کردند.

حتما نام معبد آپولو را شنیده‌اید. جالب است بدانید این معبد در شهر تاریخی پمپئی و در غرب میدان فوروم این شهر قرار دارد. در دو سمت معبد، تندیس‌هایی از آپولو و دایانا قرار دارد که البته تندیس‌های اصلی، پس از کشف و بررسی، در موزه باستان‌شناسی ناپل جای گرفته‌اند.

باسیلیکا که مهم‌ترین بنای عمومی در شهر پمپئی به شمار می‌آید نیز از مکان‌های دیگر گردشگری در شهر است. ساختمان باسیلیکا، در واقع ساختمان دادگستری و محل گردهمایی بازرگانان بود. این ساختمان، مستطیل‌شکل است و 24 در 55 متر مساحت دارد. ضمن اینکه 28ستون بزرگ در آن به چشم می‌خورد.

معبد ژوپیتر که قدمت آن به سده دوم میلادی می‌رسد و به پرستش ژوپیتر و مینروا اختصاص داشته نیز از مکان‌های دیگر قابل بازدید است. در این معبد، تندیسی از سنگ مرمر از ژوپیتر قرار داشت که اکنون در موزه باستان‌شناسی ناپل نگهداری می‌شود.

گرمابه‌های استابیان که قدمت آنها به دوران استعمار رومیان بازمی‌گردد نیز در کنار فوروم مثلثی، تئاتر بزرگ شهر با معماری یونانی و ظرفیت گنجایش 5هزار نفر در کنار آمفی‌تئاترهای کوچک و بزرگ، از دیگر دیدنی‌های شهر باستانی پمپئی به شمار می‌آیند.
در پمپئی باستانی و تاریخی، هم‌اکنون پمپئی جدیدی ایجاد شده که در ایام تابستان و پاییز به محلی برای تجمع گردشگران و به‌ویژه زائران ایتالیایی تبدیل می‌شود.

پس از ورودی آمفی‌تئاتر شهر پمپئی، در سمت چپ، منطقه مسکونی پمپئی جدید قرار دارد. پمپئی جدید، در واقع شهرکی است که حتی پس از وقوع آتشفشان مشهور سال79میلادی، مسکونی باقی مانده است. 

این شهرک جدید که در واقع «کامپوپومپیانو» نام داشت، طی قرن‌های گذشته شاهد وقوع رویدادها و حوادث بزرگی بود. در سال1873 بارتولولونگو، صومعه مریم رزاری را در این منطقه بنا کرد که خیلی زود به زیارتگاهی همگانی برای زائران و گردشگران تبدیل شد.

ورونا

 ورونا ( Verona) شهری است در شمال ایتالیا، ناحیه ونتو Veneto کنار رود آدیگه Adige که موقعیت سوق الجیشی آن بین ونیز و میلان و همچنین گذرگاه برنر Brenner که ارتباط دهنده اروپای مرکزی با ایتالیاست ، آن را به مرکز مهم تجاری و راه آهن تبدیل کرده‌است. 

از معماریهای قابل توجه این شهر می‌توان به قصر سلطنتی سن زنو ماجوره (San Zeno Maggiore متعلق به قرن ۱۲ و ۱۳) ، مقبره خوانواده اسکالیجر (Scaliger قرن ۱۴)، کلیسای سبک گوتیک سنت آناستازیا (Sant'Anastasia کامل شده در قرن ۱۵)، مکان باشکوه قرن ۱۵ بویلاکوا (Bevilacqua)، کانوسزا (Canossa) و پمپی (Pompeii) و قلعه قدیمی (Castel Vecchio ۱۳۵۴) که اکنون به یک موزه هنری تبدیل شده‌است، اشاره کرد.

 

یکی از سالمترین آمفی تئاترهای بجا مانده از امپراتوری روم در مرکز میدان ورونا واقع شده که متعلق به قرن یکم میلادی است، که امروزه برای اجرای اپرا و کنسرتها استفاده می‌شود. در سمت راست تالار بزرگ شهر واقع شده‌است(arena) این آمفی تئاتر متعلق به قرن 1 میلادی است همان آمفی تئاتری که فضای نبرد گلادیاتورها بود. ظرفیت آن 30 هزار نفر است و امروزه هم از آن برای برگزاری کنسرت و اپرا استفاده می شود.

Arena

 از کنار آرنا خیابان Via Mazzini  عبود می کند که خیابانی تنگ و پر از فروشگاه های مختلف است. انتهای خیابان سمت راست چند قدم که وارد خیابان Cappello  شویم خانه ژولیت مشاهده می شود.  

مجسمه ژولیت  

 

 دیوارهای این خانه پر از نامهای عشاق است(اگه تونستی اسم منو پیدا کنی)

پیزا

 پیزا ( Pisa) شهری واقع در کشورایتالیاو مرکز ایالت توسکانی است. این شهر به خاطر وجود 

برج پیزا در آن معروفیت دارد. 

برج کج پیزا ( Torre pendente di Pisa)   با وجودی که تنها برج کج جهان نیست، ولی مشهورترین آن در کل جهان می‌باشد. 

تمامی جاذبه های توریستی این شهردر اطراف میدانی به نام CAMPO DEI MIRACOLI قرار دارند. 

برج پیزا، کلیسای قدیمی دومو Doumo، موزه و قبرستان مقدس که نقاشیهای دیواری زیبا و مجسمه های زیبایی در آن وجود دارد که شنیده ام از زیباترین قبرستانهای دنیاست. 

با بالا رفتن از پله های برج کج بودن آن بیشتر حس میشود.و نمای شهر از بالای این برج بسیار دیدنی است. 

 

 

این هم یکی از ژستهایی که با برج پیزا میشه گرفت البته بعضی برج رو میگیرن که نیفته بعضی هم میخوان اونو هل بدن تا بیفته. 

فلورانس

companille 

   

ونیز

Venice

ونیز (با تلفظ ایتالیایی ونیتزیا)، شهر و بندر در شمال ایتالیا در ناحیه ونتو (Veneto) مرکز ایالت ونیز. ونیز بر روی 120 جزیره واقع شده که توسط 177 کانال در تالاب های دهانه رود پو و پیاو در شمال دریای آدریاتیک شکل داده شده است.

به لحاظ نقش تاریخی در کشتیرانی و تجارت، این شهر به عنوان ملکه آدریاتیک شناخته شده است.  توسط  بزرگراههای راه آهن ونیز به سرزمین اصلی متصل میشود. با شن ریزیهای طولانی و موج شکنها در اطراف کانالها از نفوذ دریا جلوگیری شده است. 

 بزرگراه وراه آهن به موازات هم ونیز را به خشکی متصل میکند.

در مکانهای باریک و پیچیده، همچنین خیابانهای شهر قدیمی هیچ وسیله موتوری مجاز نیست و پلها نیز فقط مخصوص عابران هستند. 

برای قرنها رایجترین وسیله حمل ونقل نوعی قایق به نام گوندولا (gondola)، که قایقی با کف صاف است و با یک پارو هدایت میشود، بوده است. امروزه این قایقها عمدتا توسط توریستها استفاده میشود. تقریبا تمام بارها و مردم توسط قایقهای موتوری کرایه جابجا میشوند. 

مهمترین منبع درآمد ونیز توریسم است. وجود معماریهای زیبا، کانالها و جاذبه های بسیار هنری و فرهنگی، فستیوالهای فیلم بیشمار و رویدادهای دیگر، بازدید کننده های بسیاری را به این شهر جلب میکند.
بلورجات، آینه ها و مهرهای شیشه ای این شهر که اغلب آنها در جزیره مورانو (Murano) ساخته میشوند، بسیار معروف است.  

میدان سنت مارک (Saint Mark) مرکز شهر محسوب میشود. برخی آن را خواهر خوانده میدان نقش جهان اصفهان مینامند.کبوترهای زیادی در این میدان به چشم میخورند که فقط کافیست کمی دانه در دست داشته باشید آنگاه تعداد زیادی از آنها از سرو کولتان بالا میرود. 

  

میدان سان مارکو در آب

در شرق این میدان کلیسای جامع و دادگاه حکومتی (Palazzo Ducale) واقع است که هر دو از بناهای با اهمیت ونیز هستند. کلیسای جامع در سال 828 ساخته شده و بعد از آتش سوزی سال 976 در سال 1047بازسازی گردید و نمونه ای از سبک بیزانسی میباشد.

ساختمان دادگاه در 814 ساخته شد و چهار مرتبه به علت آتش سوزی تخریب شد و هربار با اندازه بزرگتری ساخته شد و نمونه قابل توجه سبک گوتیک در ایتالیا میباشد که از عناصر اولیه رنسانس نیز بهره برده است.
در شمال کلانتری قدیم (Procuratie Vecchie 1496) و در جنوب نیز کلانتری جدید (Procuratie Nuove 1584) واقع شده است که هر دو به سبک رنسانس ایتالیایی ساخته شده اند.

در کنار این دو مکان دالان یا کارخانه جدید (Fabbrica Nuova 1810) واقع شده که شامل کافه ها و مغازه های زیادی است.در اغلب این مغازه ها ماسکهای زیبا و رنگارنگ به گشم می خورد یک بار ما 14 فوریه روز ولنتاین ونیز بودیم که دیدیم همه اهالی شهر و حتی برخی توریستها از این ماسکها به صورت و لباسهای خاصی به تن داشتند و منظره شهر بسیار دیدنی تر و تاریخی تر شده بود. 

 

 

  

کنار مکان دادگاه دو ستون گرانیتی معروف سال 1810 وجود دارد که مجسمه شیر بالدار سنت مارک و سنت تئودور روی یک تمساح را نگه داشته اند.

برج کلیسای سنت مارک شاخصی مهم است که 91 متر طول دارد و بین سالهای 874 و 1150 ساخته شده و در سال 1902 تجدید بنا گردیده است.

در پشت دادگاه پل مشهور افسوس (ponte dei sospiri) واقع است که زندان عمومی را به دادگاه متصل میکرده است. 

در روی کانال بزرگ سه پل واقع شده که پل ریالتو (Rialto - 1588) مشهورترین آنهاست که در دو سوی آن مغازه های زیادی وجود دارد. 

 پل ریالتو